Co-creatie: ontwerpen met én voor gebruikers

Een glaskunstwerk gemaakt door kerkleden, een liturgisch centrum waar met een werkgroep over nagedacht is, de open ontmoetingsruimte die duidelijk prioriteit kreeg van gemeenteleden tijdens het bespreken van ontwerpvarianten: wie het verhaal achter de verbouwing van kerkgebouw De Vaste Burcht in Gouda kent, leest de betrokkenheid van haar leden terug in het eindresultaat. Deze betrokkenheid varieerde gedurende het proces van informeren en stemmen tot samen ontwerpen en slopen. De verbouwing van de Vaste Burcht illustreert dat co-creatie bestaat uit een afgewogen combinatie van participatievormen. Om met gebruikers te kunnen ontwerpen moet je ook voor ze kunnen ontwerpen en andersom.

Het Nijbroekse poldermodel

Voor planners staat het woord polder synoniem voor heerlijke leegte waar ruimtelijke ambities op geprojecteerd kunnen worden. Naast de potentie voor stadsuitbreiding -al dan niet bouwen in de wei- vertegenwoordigt het platteland waarde op het gebied van recreatie en voedselproductie. Recentelijk zijn aan dit rijtje ook de energietransitie en de wateropgave toegevoegd. Wordt het platteland hiermee voldoende op waarde geschat of slechts gezien als buitengebied dat de problemen van de stad moet oplossen? In de Polder Nijbroek verkennen we met bewoners en een team van experts welke intrinsieke kwaliteiten het gebied bezit, welke opgaven spelen en welke mogelijkheden deze bieden voor de toekomst van dit stukje platteland.

Ondernemen uit voorzorg

Gemeenten staan voor de vraag wat ze met hun vastgoed moeten doen. Verkopen aan de hoogste bieder (publieke middelen) of beschikbaar stellen aan maatschappelijke initiatieven (publieke doelen)? Op veel plekken wordt geprobeerd om die twee belangen met elkaar te verenigen: marktconform verkopen aan iemand die er iets nobels mee wil doen. Dat is niet eenvoudig. In ons werk én op onze nieuwe werkplek komen we hiermee in aanraking.

Wonen voor elkaar in het Stadsklooster

Hoe ontstaat sociale binding in een kwetsbare wijk? Voor de Rotterdamse wijk Carnisse ontwikkelden we de visie ‘Wonen voor Elkaar’. Die schept ruimte voor combinaties van bewoners die meer dan toevallige buren willen zijn. Dit idee krijgt inmiddels vorm in de realiteit. Onder de naam Stadsklooster heeft een groeiende groep bewoners haar intrek genomen in de wijk.